چگونه یک زوج خوشبخت باشیم ؟

زوج های خوشبخت کارهای مثبتی که شریک زندگی شان انجام می دهد را مورد تاکید قرار می دهند. آنها به طور مداوم اشتباهات همدیگر را زیر ذره بین قرار نمی دهند.
 

بعد از ازدواج، زوج ها رو می‌توان به دو دسته تقسیم کرد:
1.یک دسته که از زندگی خود راضی نیستند و مدام شکایت می‌کنند و لذتی از زندگی خود نمی‌برند. (زوج ناموفق)
2.یک گروهی هم از زندگی خودشان راضی هستند و یک زندگی خوبی را برای خودشان ساختند و از زندگی خود احساس رضایتمندی دارند. (زوج موفق)
 

زوج های موفق خواسته ها و انتظارات خود را به صراحت بیان می‌کنند و منتظر نمی‌مانند تا طرف مقابل شان حدس بزند که چه اتفاقی افتاده است. زوج های موفق قبل از ازدواج، توقعاتی که از یکدیگر دارند مطرح می‌کنند، اگر توافق اساسی با هم ندارند (برای مثال خانم می‌خواهد درس خودش را بخواند و ادامه تحصیل بدهد اما شوهر دلش نمی خواهد همسرش ادامه تحصیل دهد)، می‌توانند به شروع و یا خاتمه ازدواج به طور جدی فکر کنند. زوج موفق در مورد اعتقادات خودشان با هم صحبت می‌کنند و کارهای خودشان را مشخص می‌کنند و سعی بر این دارند که در امور هم دخالتی نداشته باشند.

همسر امام خمینی می‌گوید: آقا در آغاز زندگی مان دو چیز به من سفارش کرد و دیگر تا آخر عمر درخواستی نداشت. فرمود؛ مراقب واجب و حرام باش، مستحبات و مکروهات شما به من ربطی ندارد. اداره داخل منزل به ذوق و سلیقه شماست و به من ربطی ندارد. (1)  بعد از ازدواج، زوج های موفق به طور منظم در مورد توقعات و انتظارات شان با هم صحبت می‌کنند و اگر اختلافی پیش آمد، آن را به زمان دیگری موکول می‌کنند تا همدیگر را درک کنند و به توافق برسند نه اینکه در همان زمان  با همان حالت عصبانیت همه چیز را به هم بریزند.

یادآوری: عمل به آموزه های دینی مثل گذشت، وفاداری و تعهد، تلاش در حفظ حیثیت خانوادگی، اعتقاد به حلال و حرام در معاشرت ها و امور اقتصادی خانواده، احترام به یکدیگر و حفظ حریم ها  موجب تحکیم رابطه زوج ها می شود.

با رعایت کردن این امور همه افراد می‌توانند به زوج های موفق تبدیل شوند:

یک تفاوتی اساسی که بین زوج های موفق و دیگران وجود دارد در نحوه برخورد کردن آنها است. زوج های موفق به یکدیگر احترام می‌گذارند و همیشه در هر مسئله ای از همسر خودشان نظر می‌پرسند و برای آنها ارزش قائل می‌شوند بر خلاف افراد غیر موفق که فقط خودشان را می‌بینند. خانم فریده مصطفوی دختر امام خمینی می‌گوید: برخورد حضرت امام با همسرشان در عین صمیمیت و محبت، بسیار محترمانه بود. در تمام مسائل شخصی و خانوادگی نظر خانم محترم بود و هیچ گونه دخالتی در امور داخلی منزل نداشتند. البته خانم هم خیلی مقید بودند که هیچ کاری بر خلاف میل و رضای آقا انجام ندهند. (2)
 

زوج های موفق رفتاری را در قبال هم در پیش می گیرند که مایل هستند با آنان نیز به همان گونه رفتار شود. اگر می خواهید روابط تان خوب باشد، نظرات و عقاید همسرتان را درک کنید همان رفتاری که می خواهید همسرتان با شما داشته باشد، با او داشته باشید این امر به افزایش تفاهم و همدلی که در روابط از اهمیت بسزایی برخوردار است. زوج های موفق مهربان هستند و یکدیگر را به سختی نمی‌اندازد و سعی می‌کنند تا کارهای شخصی را خودشان انجام دهند نه اینکه بر عهده دیگری محول کنند.

همسر استاد شهید مطهری می فرماید: رفتار صمیمانه ای بین من و ایشان بود. هر چه از صفا و محبت ایشان بگویم کم گفته ام. در طول زندگی یاد ندارم که به من گفته باشند یک لیوان آب به ایشان بدهم، عاطفه و مهر عجیبی بین ما وجود داشت. (3)
 

زوج های خوشبخت کارهای مثبتی که شریک زندگی شان انجام می دهد را مورد تاکید قرار می دهند. آنها به طور مداوم اشتباهات همدیگر را زیر ذره بین قرار نمی دهند، غر نمی زنند و از هم انتقاد نمی کنند. اگر چیزی شما را خیلی اذیت می کند در مورد آن با همسرتان صحبت کنید. اما این که بخواهید تمام مدت برای هر چیز کوچکی غر بزنید اصلا کار خوبی نیست و ناراحت کردن شما اهمیت خود را برای طرف مقابل تان از دست می دهد.

این نوشتار را با داستانی از زندگی سردار شهید سید محمد جهان آرا تمام می کنم، همسر شهید می‌گوید: مبنای زندگی ما این بود که هر کس در عملی که در زندگی می‌خواهد انجام دهد، معیار اسلام را در نظر داشته باشد نه اینکه طرف مقابل خوشش بیاید. خدا را در تمام مسائل زندگی ناظر می‌دانست و هیچ کاری را بدون اینکه خدا را در نظر بگیرد انجام نمی‌داد. (4)

پی نوشت :
[1] رجایی، غلامعلی، برداشت هایی از سیره امام خمینی، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)، 1392، جلد 1، صفحه 39
[2] امیررضا ستوده، پا به پای آفتاب: گفته ها و ناگفته ها از زندگی امام خمینی، قم: موسسه نشر پنجره، 1388 چاپ اول، جلد1، صفحه 96.
[3] غلامرضا گلی‌زواره، سرای اهل صفا: با دوران کودکی، محیط تربیتی و روابط خانوادگی دانشوران و پارسایان آشنا شویم، قم: موسسه فرهنگی مکتب القرآن الکریم، چاپ: 1، 1380، صفحه 195.
[4]  مجله پیام زن، 1/7/1379، ش 7،سال 9.